Zaznajomienie pracownika z zakresem obowiązków nie musi być pisemne

Sąd Najwyższy w niedawnym rozstrzygnięciu – Postanowieniu z dnia 17.01.24 r. w sprawie o sygn. akt III PSK 26/23 – podtrzymał aktualnie przyjmowane stanowisko w przedmiocie formy zaznajomienia pracownika z zakresem obowiązków. Wskazał, że powinność zaznajomienia pracowników podejmujących pracę z zakresem ich obowiązków oraz sposobem wykonywania pracy na wyznaczonych stanowiskach (tj. realizacja obowiązku z art. 94 pkt 1 k.p.) nie musi mieć formy pisemnej. Skuteczne będzie także jej zrealizowanie w formie informacji ustnej, jak również za pośrednictwem wewnętrznej sieci pracodawcy – intranetu.

Taki sposób zakomunikowania pracownikom zakresu ich obowiązków jest zatem jak najbardziej prawidłowy i prawnie wiążący, co oznacza, że pracownicy będą obowiązani do ich przestrzegania. Jednocześnie SN podkreślił, że samo niezamieszczenie dokumentu z opisem obowiązków w aktach pracowniczych lub też brak jednoznacznego potwierdzenia przez pracownika, czy zapoznał się  z zakresem zadań zamieszczonym w intranecie, nie ma w tym zakresie decydującego znaczenia. Kwestia ta oceniana jest bowiem przez pryzmat całokształtu zachowań pracownika w trakcie zatrudnienia.

Rozstrzygnięcie to należałoby niewątpliwie ocenić jako pozytywne z perspektywy pracodawcy – zwiększa ono bowiem funkcjonalność wewnętrznych sieci intranetowych pracodawców, którzy to coraz częściej decydują się na wprowadzenie i korzystanie z takiego narzędzia. Intranet może zatem jak najbardziej pełnić funkcję informacyjno-ogłoszeniową w zakładzie pracy. Co więcej, orzeczenie SN oznacza jednocześnie, że, jeżeli przepisy nie wymagają konkretnej formy, to obowiązki informacyjne spoczywające na pracodawcy uznaje się za wypełnione już w chwili, gdy komunikat faktycznie doszedł do pracownika w taki sposób, że ten mógł się z nim zapoznać. Nie ma w tym zakresie potrzeby zachowywania specjalnych wymogów formalnych.

Autor: Kamil Mruk