Sąd Najwyższy: Ochrona przedemerytalna obejmuje także umowy kończące się osiągnięciem wieku emerytalnego  

Sąd Najwyższy w składzie siedmiu sędziów orzekł, że zakaz wypowiedzenia umowy o pracę w okresie przedemerytalnym dotyczy także pracowników zatrudnionych na czas określony, nawet jeśli ich umowa wygasa przed osiągnięciem przez nich wieku emerytalnego. 

Rozstrzygnięcie zapadło w sprawie z powództwa pracownika, który został zwolniony z powodu redukcji etatów, mimo że był zatrudniony na podstawie umowy o pracę na czas określony. Kluczową kwestią było to, że w chwili wypowiedzenia znajdował się w wieku przedemerytalnym. A zgodnie z art. 39 kodeksu pracy pracodawca nie może wypowiedzieć umowy o pracę pracownikowi, któremu brakuje nie więcej niż cztery lata do osiągnięcia wieku emerytalnego, jeżeli okres zatrudnienia umożliwia mu uzyskanie prawa do emerytury z osiągnięciem tego wieku. 

Sąd musiał rozstrzygnąć, czy ta ochrona dotyczy zatrudnienia na podstawie umowy o pracę na czas określony także wówczas, gdy zawarto ją na okres, który upływa przed osiągnięciem przez pracownika wieku emerytalnego.  

Sąd I instancji rozstrzygnął tę kwestię na korzyść pracownika, natomiast Sąd Okręgowy, wobec niejednolitego orzecznictwa, przekazał problem do rozstrzygnięcia Sądowi Najwyższemu. Ten, w składzie siedmiu sędziów orzekł, że umowy podpisane z pracownikiem na czas określony podlegają ochronie przed zwolnieniem aż do osiągnięcia przez niego wieku emerytalnego. W praktyce oznacza to, że tego rodzaju umowy mogą trwać dłużej niż przewidziany w nich pierwotnie termin zakończenia. 

Uchwała nie została co prawda uznana za zasadę prawną, jednak ze względu na skład siedmiu sędziów ma istotne znaczenie dla kształtowania przyszłego orzecznictwa. 
 
Uchwała składu 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 30 września 2025 r., sygn. akt III PZP 6/24